با اعتصاب غذایم امضا میکنم راهتان را ( مقاومت کنید اما زنده بمانید )

دیشب که پست (خون دهان تو) را که مینوشتم تنها یک فکر تمامی حواسم را به خود مشغول کرده بود  و آنهم این وسعت بیهودگی و این حد از شعار بود که تمامی زندگیم و زندگیمان را اشغال کرده و دیگر هیچ نمانده از من و تو ما جز همان هایی که گفتم و گفته ایم و میگوییم و  . . . 
               لاجرم این وضعیت لعنتی آنقدر خردم کرده که درمانده شده ام، که وامانده ام در مسیر تازه براه افتاده ای که تداومش را آرزو داشتم،‌ و گره خورده در این بی عملی بودم که نمیدانم کی صبح شد ؛ و نمیدانم کی فهمیدم که اعتصاب غذا در بند ظلم شایسسته است و کی درک کرده بودم که چه در اوین و چه در پشت آن دیوارهای بلند لعنتی، فرقی ندارد و همه مان در بند ظلمیم، اما به یاد دارم که همان زمان تصمیم گرفتم من نیز اعتصاب غذایم را شروع کنم، و  حتم دارم که این بهترین راه برای پیوستن به حق خواهی کوهیار و علی و مجید و  . . . است؛ و حتم دارم که هرچند از تاثیر و ارزش گفتن ها و گریستن ها و غم خوردن ها و کنار اوین رفتن ها؛‌در نظرم اندکی کاسته نشده است؛ اما من اینگونه در کنار رفقای عدالت و حقیقت می ایستم تنها یک پیام برای شما دارم از اعماق وجود همه آنها که در نهایت تحسین شما، قطره قطره دارند آب میشوند در غمتان؛ که " مقاومت کنید اما زنده بمانید "

پی نوشت : دیروز این پست نوشته شد و برای رعایت حال دوستان نزدیک به آنها نگفتم که اعتصاب غذایم را شروع کرده ام؛ اما امروز بهتر دیدم که گفته شود و دست به دست شود تا هرکس که این گونه حاضر است مقاومت کند در برابر ظلم، به ما بپیوندد.

دوباره فیلتر شدم ، اما ...

فیلتر شده ام؛ همین و بس .

اما هنوز هستم.

خون دهان تو

هرچه تلاش کردم عاقبت نتواستم چشمانم را بیاموزم که تر نشوند؛ و عاقبت یاداوریم کردند که شرمنده ام ؛ که بی فایده ام ؛ که فقط شعارم بدون شعور؛ من حتی دیگر نمیتوانم در وبلاگم بنویسم؛ وقتی یادم میاید که تو در اعتصاب غذایی و من این سوی دیوارهای بلند اوین؛ آنقدر آسوده وبی خیالم که میروم عصر پنج شنبه ام را با دوستی قدم بزنم و از عدالت و آزادی و کافی شاپ جدید و دنج خیابان فلان و ک س شعر های جدید جنتی و توهمات احمدی نژاد و قصد شرکت در آزمون کارشناسی ارشد و رفاقت و انسانیت از دست رفته و خشونت و ... بگوییم و بشنویم و آخر شب هم خودمان را توصیه کنیم به ایستادگی و مقاومت در این روزها و یادمان بیاید که نرفته ایم درب اوین حتی؛ و... ومن از خودم خجلم، من از همه آنها که دربندند شرمسارم، و نمیدانم برای چه مینویسم، فقط میدانم از همه چیز خودم حالم بهم میخورد، آنقدر پست و اینقدر دور از انسانیت بودن را هیچوقت در خود نمیدیدم؛ هیچوقت فکر نمیکردم روزی برسد که روزهایی بیاید و باشم و کسانی در بند ظلم باشند و ... چرا ؟ چرا؟ میدانید اعتصاب غذا چیست؟ میدانید کهریزک کجا بود؟ همانجا که از شنیدن تعاریفی که از آن شد؛ مغزمان یخ زد؛ آنجا که درهر 24 ساعت یک کف دست نان بود و نصف سیب زمینی؛ اما چاره ای جز تحمل هم نبود برایمان؛ من دیده ام آنجا چه بروز آدم میاید بعد از 5 روز؛ اما،امروز در اوین؛ یازده روز است که کسانی برای آنکه کسی مرگ آزادی و عدالت را باورنکند، خود را از خوردن و آشامیدن محروم کرده اند؛

این چنین پایمردی و ایستادگی شوخی نیست؛
                                            این ها حرف نیست،                                                                          داستان نیست؛ مقاومت است؛                                                                                   
                                      باور درستی انتخاب است 


و این اشک هامان، غم هامان، درد هامان 

                            این ها خون دهان توست که بند نمیاید . . .

طنین صدایت ثبت است در خاطرمان تا ابد ...

اولین تیتر اخبار امروز کلمه؛ خبر پایان همه عاشقی هایت بود استاد؛ پایان همان عاشقی های حک شده در روح و جانت؛ همان ها که  میگفتی ننشیند در سخن؛‌
                                   
 ای ایران ایران

                    در روح و جان من میمانی ای وطن (لینک دانلود) به زیر پا افتد آن دلی  که بهر تو نلرزد ...

                      ای ایران ایران --- دور از دامان پاکت دست دگران ؛ بدگوهران ... تو بمان  توبمان

و من با شماهستم استاد؛ کاش شما هم میماندید؛ ما حالمان بد است استاد؛ ما بغض دارد خفه مان میکند  این  روزهای تلخ و راه بر نفس هایمان بسته است سیاهی این ایام؛ این روزها و ماهها هر ساعتشان به خودی خود جان کاه بوده اند؛ چشم هامان را این روزها بهانه ها برای گریستن بسیار بوده و هست؛ و امروز  بهانه گریستن؛ افزون تر.                     

 با آثاری همچون 

               آرزوها :

                           نمی شه غصه ما رو یه لحظه تنها بذاره

                        نمی شه این قافله ما رو تو خواب جا بذاره

                                                     دلم از اون دلای قدیمیه از اون دلاس

                                                     كه می خواد عاشق كه شد پا روی دنیا بذاره(لینک دانلود)
 
و
            کهکشان عشق :
                              دیدمت ...
 دیدمت ؛ آهسته پرسیدمت ... بردیده بنشاندمت (لینک دانلود)
                                                                           و ...

                                                                      یاد و خاطره اش گرامی باد.