این پیراهن؛
به طرح شانه های تو دل باخت،
به رخت آویز تبعید شد،
بی تن شد و مرد.
حالا تو عریانی؛
و نمی دانی که قرار است ؛
به آغوش من تبعید شوی؛
بی تن شوی
و بمیری.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر بدهید